دریچه‎ای رو به آزادی

وحید اشتری   کاروان الی بیت‎المقدس با یک ‎تحلیل و آسیب‎شناسی جدی از مجموعه اقدامات صورت‎گرفته در راستای فلسطین کلید خورد و ناظر به ‎مقدمات و ویژگی‎‎هایی شکل گرفت که بدون درک آن‎‎ها شناخت درستی از اقدام صورت‎گرفته و ابعاد آن و تحلیل اهداف و میزان دستیابی به این اهداف حاصل نمی‎شود. شاید بتوان به‎صورت خلاصه مجموع نکات و آسیب‎شناسی‎‎ها و مقدمات در نظر گرفته شده و تأثیرگذار در شکل و هدف‎گذاری این حرکت را به شرح زیر ذکر کرد. یکم: عملیات الی بیت‎المقدس؛ قطعه‎ای گم‎شده در پازل انقلاب «بسیج‎کردن توده ملت‎‎های مظلوم و ستم‎دیده جهان از تمامی رنگ‎‎ها، نژاد‎ها و ادیان و مخاطب قرار دادن مستضعفین برای دریافت پیام انقلاب اسلامی ایران و دعوت به مبارزه عملی و قیام علیه ظلم فراگیر جهانی از تشکیل نهضت‎‎های آزادی‎بخش و هسته‎‎های مقاومت گرفته تا برگزاری راهپیمایی‎‎های جهانی مانند روز قدس و...» اگر بتوان نگاه راهبردی امام به مسأله فلسطین و آزادی قدس را در چند جمله بالا خلاصه کرد، می‎توان با نگاهی گذرا به ‎عمر سی‎ و چند ساله انقلاب اسلامی و در یک‎نگاه آسیب‎شناسانه به ‎مجموع فعالیت‎‎های صورت‎گرفته در پازل حمایت از آرمان فلسطین، به‎روشنی جای خالی یک قطعه گم‎شده را احساس کرد؛ قطعه‎ای که باید کار بسط تئوری مدنظر امام و ارائه الگوی عملی برای درگیر کردن مستقیم مردم دنیا با مسأله فلسطین را انجام می‎داده است. در میان همایش‎ها، نشست‎‎ها و فعالیت‎‎های رسانه‎ایِ چندین‎ساله‎ای که عموما با تشکل‎ها، احزاب و اقشار نخبه جوامع سروکار داشته، و در میان تلاش‎‎های دیپلماتیک و حمایت‎‎های مادی و معنوی از نهضت‎‎های آزادی‎بخش و جریانات حامی مقاومت، یک‎نقطه خلأ به‎ خوبی حس می‎شود؛ خلأ طرح‎ریزی فعالیت‎‎های میدانی برای بسیج توده‎‎های مردم و مستضعفان دنیا به ‎منظور ایفای نقش جدی در مبارزه علنی با اسراییل. از راه‎اندازی کاروان‎‎های مردمی کمک‎رسانی گرفته تا پررنگ‎کردن بحث تحریم کالا‎های صهیونیستی و مبارزه با رژیم اشغالگر حتی در سبد خرید خانواده‎ها، و از همه مهم‎تر تا راهپیمایی‎‎های مردمی و خانوادگی به ‎سمت فلسطین اشغالی و تشکیل زنجیره‎‎های انسانی و تجمع پشت مرز‎های این سرزمین. دوم: بارقه‎‎هایی از ورود رسمی و بی‎واسطه مردم به صحنه مبارزه بی‎شک اقداماتی همچون فتوای رهبر معظم انقلاب در بحث تحریم خرید و استفاده از کالا‎های صهیونیستی، قبل از هرگونه تحلیل اقتصادی باید در همین نوع نگاه و درگیر کردن مردم در مبارزه با اشغال‎گری و ایستادن در برابر ظالمان حتی زیر سقف خانه‎‎های خودشان تفسیر شود. یا در نقطه‎ای دیگر، حماقت اسراییلی‎‎ها در برخورد با کاروان آزادی به‎ عنوان یک‎نقطه عطف در راه‎اندازی کاروان‎‎های این‎چنینی، توانست بسیار جدی‎تر از گذشته مردم دنیا را خارج از ساختار‎های رسمی و دولتی وارد یک مبارزه عملی و آشکار با رژیم صهیونیستی کند. چیزی که بدون شک اشغال‎گران بیش از همه از آن بیم داشتند، مواجهه با مردم دنیا به‎جای دولت‎‎ها و اسلحه‎کشیدن روی مردم غیرنظامی به‎جای ارتش‎‎های رسمی است؛ مردمی که دیگر به‎ بهانه‎‎های مختلف همچون یوم‎النکسه و یوم‎النکبه و یوم‎الأرض (روززمین) داوطلبانه به‎ سمت مرز‎های فلسطین حرکت خواهند کرد و خود را در مقابل آتش اسلحه اشغال‎گران قرار خواهند داد. سوم: بازگرداندن قدس به فضای رسانه‎ها؛ مسأله اول فلسطین تمرکز فضای رسانه‎ای چند سال گذشته بر حصر غزه و جنگ 22 روزه و اتفاقات پس‎ از آن، ناخودآگاه ذهن را متوجه یک سناریوی از پیش طراحی‎شده می‎کند. برجسته‎کردن مسأله غزه در فضای رسانه‎ای و جایگزینی آن به‎ جای کلیدواژه فلسطین و فراموشی تدریجی بیت‎المقدس، اقدام آمریکایی‎‎ها در طرح به‎ رسمیت شناختن دو دولت، کش ‎و قوس‎‎های زیرکانه صهیونیست‎‎ها و ساده‎اندیشی برخی دولت‎‎ها و جریانات عربی و اسلامی، به‎وضوح نشان از یک طراحی پیچیده برای یهودی‎سازی بیش ‎از پیش قدس شریف و فریب افکار عمومی دنیا را داشت. پروژه مشغول‎کردن اذهان عمومی به مسأله غزه و طرح بی‎سروصدای به‎رسمیت شناختن دو دولت و پیش ‎از آن به‎رسمیت شناختن دولت‎ فلسطین در یونسکو و ذوق‎زدگی برخی ساده‎اندیشان در کنار مخالفت‎‎هایی که در گوشه‎وکنار با آن شد، با موضع صریح و به ‎یاد ماندنی رهبری تحت عنوان «فلسطین، من النهر الی البحر» دچار یک زمین‎لرزه شد. چهارم: جایگزینی مستضعفان با مسلمانان در مبارزه با اسراییل یک نکته‎ای که رهبری بار‎ها در سخنرانی‎‎های چندساله اخیر به آن اشاره کرده‎اند، تأکید چندین ‎باره بر این است که مسأله قدس صرفا متعلق به‎مسلمان‎‎ها نیست و یا یک ‎دعوای سرزمینی نیست، بلکه مسأله انسانیت و ظلم رفته بر بشر است. به همین صورت امام (رحمت‎الله‎علیه) هم در تعابیر متعدد، با مخاطب قرار دادن مستضعفان و ستم‎دیدگان جهان، دریافت‎کنندگان پیام‎شان را فراتر از دایره مسلمین در نظر گرفته و حرف‎شان را بر توده دردمندان بشریت عرضه می‎کنند. این‎‎ها نشان از ایستادگی و درایتی دارد که تلاش هدف‎مند دشمنان برای ایجاد انحراف فهم در میان افکار عمومی دنیا را به بن‎بست خواهد کشاند. رسانه‎‎های حامی رژیم صهیونیستی می‎خواهند با برجسته‎سازی پافشاری ایران بر مسأله فلسطین و مسائلی مانند آزادی مسجدالأقصی و برگزاری روز قدس و اعلام حمایت رسمی از تمامی جریان‎‎های مخالف صهیونیستی، مسأله فلسطین را به‎ شیعیان یا نهایتا مسلمانان اختصاص دهند و معادله فلسطین را به یک دعوای میان مسلمانان و یهودیان یا صهیونیست‎‎ها تقلیل بدهند. لازمه ایستادن در برابر این موج، ارائه الگو‎های عملی و نمادینی است که حامل پیام انسان‎‎ها برای آزادی قدس بوده و حوزه مبارزه را به‎شکلی ملموس از حیطه مسلمانان خارج کرده و همه مستضعفان را با آن درگیر کند. آخر: کاروان الی بیت‎المقدس؛ نسخه تکامل‎یافته‎ای برای کابوس‎‎های رژیم صهیونیستی پس از اوج‎گیری اعتراضات مردمی در منطقه و برگزاری باشکوه سالگرد یوم‎النکبه و یوم‎النکسه با تقدیم چندین شهید در مرز‎های مختلف سرزمین‎‎های اشغالی، کاروان الی بیت‎القدس با هدف برطرف کردن آسیب‎‎ها و خلأ‎های پیش‎گفته شکل گرفت تا آغازگر فصل نوینی در مبارزات ملت‎‎های دنیا با اشغال‎گران باشد. اگرچه یوم‎الأرض به‎عنوان یک‎روز نمادین دیگر درکنار روز‎های شناخته‎شده‎ای مانند یوم‎النکبه و یوم‎النکسه قرار گرفت، اما همراهی هزاران نفر از مردم دنیا در راهپیمایی سالگرد اخیر این‎روز، باعث شد «روز زمین» ویژگی‎‎های منحصر به ‎فردتری نسبت به روز‎هایی پیدا کند که بیشتر به آوارگان فلسطینی اختصاص پیدا کرده تا مردم سراسر جهان. برگرداندن واژه بیت‎المقدس به دعوا‎های اصلی رسانه‎ای به‎عنوان یکی از جدی‎ترین اهداف کاروان الی بیت‎المقدس، بازگرداندن واژه «اشغال بیت‎المقدس» بر سر زبان‎‎ها به‎عنوان پایتخت تمامی ادیان که در چنگال نژادپرستان قرار گرفته، بسیج توده‎‎های مختلف دنیا، اعلام حمایت صد‎ها تشکل از چند ده کشور دنیا با فِرق و مذاهب گوناگون، حضور نمایندگان ادیان و اقوام مختلف دنیا پشت مرز‎های سرزمین‎‎های اشغالی و در برابر سفارتخانه‎‎های این کشور را می‎توان فقط به‎عنوان بخشی از دست‎آورد‎های این حرکت برشمرد؛ حرکتی که به ‎تعبیر اسماعیل هنیه، یک‎گام بزرگ‎تر از حرکت‎‎های دیگر است برای آزادسازی قدس شریف. کلید زدن راه‎اندازی کاروان الی بیت‎المقدس در یوم‎الأرض از این جهت نیز اتفاق بزرگی است که علاوه‎ بر ایجاد یک پتانسیل دیگر جهت به ‎میدان آوردن مردم دنیا، به‎ خوبی اثبات‎کننده پیشگامی مردم ایران به‎ عنوان اصلی‎ترین حامیان این حرکت‎‎ها و سازمان‎دهندگان مردم مختلف دنیا بود