نویسنده: حجت الاسلام غریب رضا شاید بتوان این اقدام پربرکت را مقدمه ای برای ایجاد جنبشی جدید در سطح جهان تفسیر کرد. کاروان آسیایی حمایت از غزه به نوعی تجلی خشم و اعتراض «انسان آزاده معاصر» در برابر قدرت آلوده است. نوعی شالوده شکنی است که تغییر حقیقی در عرصه روابط بین الملل را نوید می دهد. نتیجه این اقدام هر چه باشد پیروزی دیپلماسی عمومی به سود مستضعفان جهان است. اساسا خیزش هایی که از جنس ادای تکلیف است از نقطه آغاز پیروزی است: هل تربصون بنا الا احدی الحسنیین؟ برای مقابله با نظام سلطه جهانی، باید جهانی و انسانی قیام کرد و به راه افتادن این کشتی در حقیقت فریادی است که از گلوی پیروان ادیان گوناگون و به زبان های مختلف در حمایت از مستضعفان مظلوم غزه بلند شده است. این تجربه بیانگر این واقعیت است که نخبگان و توده های آزاده دنیا به ویژه جهان اسلام دیگر منتظر اجازه رهبران سیاسی خود باقی نخواهند ماند و برای انجام وظایف انسانی و اسلامی خود به خطرناک ترین میادین وارد شده آماده جهاد با جان و مال و آبروی خویش هستند. تجربه همکاری بیش از صد و سی سازمان مردم نهاد در حمایت عملی از مقاومت مردم فلسطین تجربه ای کم نظیر است و شیوه جدیدی از بین المللی کردن نبرد با صهیونیزم را در تاریخ مقاومت ثبت می کند. این تجمع مردمی بین المللی به نوعی محاکمه عملی سازمان ملل، اعتراض عملی به سازمان کنفرانس اسلامی و نمایش عمق گسل فکری میان نخبگان و حاکمیت های سازشکار با رژیم صهیونیستی است. اقداماتی از این دست نشان دهنده سطح مشروعیت سیاسی نهادها و حاکمیت هایی است که از خوف یا طمع به اسرائیل و آمریکا از منبع اصلی قدرت خود یعنی توده ها و نخبگان آزاده خود غافل شده اند. به سوی ساحل وحدت شکی نیست که توسعه همکاری مردم و نخبگان مسلمان در جهت تحقق اهداف مشترک اسلامی، بهترین شیوه تحقق وحدت اسلامی است. تعاون در نیکوکاری و تقوا بهترین نقشه راه برای عملی کردن آرمان وحدت اسلامی است. مسلما این حرکت نو و مقدس الگویی جهان همگرایی جهان اسلام نیز خواهد بود. تجربه شیرین همکاری مجاهدان شیعه و سنی در لبنان در مبارزه با اشغالگری اسرائیل و همچنین تعامل لجستیک و انسانی حزب الله لبنان با گروه های جهادی فلسطین نشان داد که مقاومت علیه اسرائیل عامل قدرتمندی است که می تواند وحدت عملی جهان اسلام را محقق کند. حضور نمایندگان شیعه و سنی سازمان های مردم نهاد از کشورهای مختلف اسلامی در کنار یکدیگر و بحث و تبادل نظر آنان درباره مسائل و بحران های جهان اسلام فرصتی طلائی است برای تجربه همزیستی مسالمت آمیز در راستای تحقق اهداف مشترک اسلامی و انسانی. آغاز راه این اقدام را نباید پایان راه دید. هم در موضوع حمایت از غزه باید شروع زنجیره ای از اقدامات بین المللی موثر باشد و هم برای حل سایر بحران های فکری و فرهنگی جهان اسلام از این ظرفیت پدید آمده استفاده کرد. سازمان های مردم نهاد کشورهای اسلامی که در خط مقاومت و منافع واقعی جهان اسلام قرار دارند، آنقدر فراوان و قدرتمند هستند که می توانند با تجمع و تمرکز نیروهایشان نهادی بین المللی به مراتب قدرتمندتر از سازمان کنفرانس اسلامی به وجود آورند. سازمان کنفرانس اسلامی متشکل از حاکمیت های کشورهای اسلامی است که به لحاظ محافظه کاری و ملاحظه منافع محدود خود و فراموش کردن منافع عمومی جهان اسلام و همچنین به دلیل وجود دیدگاه های سیاسی بسیار متفاوت کارآمدی و مشروعیت خود را برای تأمین آرمان های انقلابی جهان اسلام از دست داده است. وقت آن رسیده که توده ها و نخبگان جهان اسلام با طرحی نو و با الگو گرفتن از این اقدام ارزشمند، در نوسازی روابط بین الملل پیشقدم شوند و با تشکیل اتحادیه ای مردمی از سازمان های مردم نهاد ابتکار عمل را در تغییر توازن قوا به نفع جهان اسلام و دنیای مستضعفان به دست بگیرند.