این فقط ابتدای راه است

در چند روز گذشته یا بهتر بگویم از همان ابتدای حرکت کاروان آسیایی از دهلی، به خاطر تردیدهای سیاسی که با آنها مواجه بودیم، تحت فشارهای زیادی قرار داشتیم.

 

در هر حال 34 عضو هندی کاروان آسیایی، مجوز ورود به پاکستان را دریافت کردند. پیش از آن در 1 دسامبر، این دولت پاکستان بود که از صدور روادید خودداری کرد، ولی نهایتاً روادید پاکستان را در 2 دسامبر 2010 صادر کردند. این در حالی بود که از میان 51 نفری که برای دریافت روادید پاکستان اقدام کرده بودند، 17 نفر شامل اعضای «سندیپ پندی» ، 3 کشمیری و از جمله خود من قادر نشدند روادید پاکستان را دریافت کنند.

این عمل به خاطر فشارهای مختلف از سمت پاکستان و هند بود و مشخصا نیروهایی داخلی و خارجی در دو سمت فعال بودند که تصمیم داشتند از جنبش همبستگی با فلسطین و همکاری پاکستانی-هندی در این قضیه جلوگیری کنند ولی نیروهای ما در دو کشور که پایبند به صلح هستند نهایتا موفق شدند.

ما نهایتا همان شب به مقصد مرز واگا حرکت کردیم. پس از آن در 3 دسامبر ما اطلاعیه­ای از وزارت امور خارجه هند دریافت کردیم که مانع از خروج ما از مرز می­شد. با این وجود، ما تمام روز را در مرز منتظر ماندیم در حالی که برادران پاکستانی ما در آن سوی مرز ایستاده بودند. تا 3 بعد از ظهر خبری از دولت دریافت نکردیم. در پی این اقدام دولت، رسانه ها شروع به انعکاس خبر کردند. ما نیز مشترکا دولت هند را به خاطر کوتاه آمدن در برابر فشارهای تحمیلی از سوی لابی­های صهیونیستی محکوم کردیم. نهایتاً تصمیم گرفتیم به دهلی برگردیم و برای حرکت هوایی به تهران برنامه ریزی کنیم.

ولی آن شب ما از مسولین علائمی دریافت کردیم که آنها قصد دارند درباره موضوع تجدید نظر کنند.

در میانه راه به سمت دهلی بودیم که خبر رسید دولت با عبور کاروان موافقت کرده است و در میان تعجب و خوشحالی ما مجوز عبور 34 عضو کاروان آسیایی به پاکستان در ساعت 11 صبح رسید. این در حالی بود که به خاطر شرایط پیش آمده، رسانه های ملی و بین المللی شروع به پوشش ماجرا کردند.

در واقع تنش بین هند و پاکستان بر سر کشمیر و مسائل دیگر جریان دارد و برای همین به ما اعلام شد که پاکستان برای کاروان آسیایی همبستگی با غزه ویزا صادر نمی کند. ولی دولت پاکستان مجبور شد این اقدام را انجام دهد، چراکه حاضر نبود به عنوان مانعی بر سر راه کاروان آسیایی همبستگی با غزه تلقی شود. دولت هند هم نمی خواست به عنوان مانع کمک های بشردوستانه مردم برای فلسطین در نظر گرفته شود.

به خاطر فشارهای شدید جریانات مردمی و نیز برخی رسانه­ها، هر دو دولت مجبور شدند درهای خود را برای فلسطین باز کنند

بدون تردید این یک پیروزی برای کاروان آسیایی است.

ما از خیلی وقت پیش برای ایجاد یک آسیای متحد در حمایت از فلسطین در تلاش بودیم. این فقط ابتدای راه است و ما هنوز تا پیش از رسیدن غزه مسیر بسیار طولانی را در پیش داریم.